Dünyaya ve bilgiye yönelişin temelinde insan varoluşunun her şeyi belirlediği yadsınamaz. İnsanın varoluşu ise arada kalmışlıkla karakterize olur. Dışdünya-düşünme-dil arasındaki ilişkileri inceleyen bir etkinlik olarak felsefe de hiç kuşku yok ki “tarihsel özne”nin, bu arada kalmışlığı yaşayan insanın ürünüdür. İşin bir de diğer tarafı var: varolanlar dünyası. Varolanları, var dediğimiz şeyleri yalnızca dışdünya boyutuna sıkıştırmayıp buna dilin ve düşünmenin ürünlerini de eklediğimizde, daha geniş bir per

Geçmiş de, şimdi de, gelecek de aralarındaki geçiş de nasıl olursa olsun "düşünce" temelli bir yaklaşımla oluşturulan ya da meydana gelen olgular dahilinde meydana gelmiştir. Her insanın en temel ve belirgin konulardaki düşünce farklılığı söz konusu bu sürecin her aşamasında görülebilir. Hatta bir konunun aynı kişide farklı (hatta birbirleri ile tamamen zıt) düşünceler oluşturduğu ve bu durumda olan kişinin kimilerine göre "dengesiz" kimilerine göre ise "üstün özellikli" şeklinde değerlendirmelerle an

Platon, gençlik dönemi diyalogları arasında önemli bir yeri olan Lysis’te Sokrates’i kendine has ironik üslubuyla sahneye çıkarır ve antikçağ felsefesinin özellikle ahlak alanında ayrıntılı incelemelere konu olan dostluk (philia) kavramını onun ağzından diyalektik bir yöntemle tartışmaya açar. Böylece dostluk kavramının ilk defa felsefi bir sorun olarak temellendirildiği, felsefi ve edebi bir şahesere imza atmış olur.

İnanç kesinlik ister, düşünce ise olasılık. Kesinlik buyurgandır, kesindir, keskindir ve keser. Olasılık elindekinin “daha az iyi” olabileceğini düşündüğünden kendisine sunulan “daha çok iyi” bir teklife açıktır daima. İnanmak bir yerde durmaktır, duraklamaktır, karar kılmaktır. Düşünce devingendir, kararsızdır, durmaz bir yerde. Değişir, gelişir, genleşir, gel-gitler yaşar her zaman. Onun için düşünen düşer ve düşen düşünür her zaman.

Hans Blumenberg’in Gemi Batıyor Seyrediyorlar’ı, “Kavramsal Olmayanın Teorisine Bakış” gibi esrarengiz bir başlık taşıyan bir yazıyla sona erer. Teorinin temel koşullarıyla –yani kavramsal olarak oluşturulmakla– çelişiyor gibi görünen ve dolayısıyla pek çok muammaya yol açan bu bakış, Blumenberg’in yaşamı boyunca varlığını sürdürmüştür. Nitekim onun terekesinde yapılan muazzam keşiflerden biri de bu “bakış”ı tam gelişmiş bir Kavramsal Olmayanın Teorisi’ne kadar götüren daha uzun bir el yazmasıdır ve b

Kendini seyrettiği gölün başından ayrılamayan Narcissus bugün her yerde ; sokakta, otobüste veya dağ başında, kendini cep telefonu ekranından seyrediyor. İlla seyretmesine de gerek yok. Baktığı her şey, alışveriş merkezindeki her ürün, dinlediği her şarkı, okuduğu her tweet hatta bir başkasının yüzü bile ona kendi muhteşemliğini, eşsizliğini, biricikliğini yansıtıyor bugün. Fakat bu olumlamanın zehirli bir tarafı da var : gizlenmiş bir iktidar mantığı, zorun sapkın bir içselleşmesi. Aynının sonsuz yeniden ü

Sahiden, modern bir epiğe ihtiyaç var mıydı? Yahut bizi eski dünyaların ateşin kahramanlarının yolculuklarına davet eden epik gelenek, modern dünyanın parçalanmış gerçekliği karşısında kendisini olduğu gibi muhafaza edebilir miydi? Franco Moretti, Modern Epik’te, Faust, Moby Dick, Nibelung Yüzüğü, Ulysses, Çorak Ülke ve Yüzyıllık Yalnızlık gibi “kusurlu başyapıtları” merkeze alıyor ve nasıl sınıflandırılacakları konusunda tartışmalara yol açan bu eserleri dünya metinleri dediği yepyeni ve özgün bir kate

99 alçağa tahammül ettiren, henüz görmesen de görme olasılığın olan 100 insana duyulan umuttur. Bu, 99 alçağın içindeki mikroskobik insan parçacıklarının kazısıdır. Düşünce; kütlesini kazanamamış bir potansiyel… Varlığında cisimleşeceği toplumsal maddesini arıyor.

Benedictus SPINOZA & Hermann LOTZE Tanrı’nın mahiyeti hakkında, felsefe tarihinde ortaya çıkan en önemli çatallanmalardan birisi “töz ya da cevher (substance)” ve “kişilik ya da şahsiyet (personality)” ikilemi ya da dilemması üzerinden ortaya çıkar. Bu minvalde, var olması için kendisinden başka hiçbir şeye ihtiyaç duymayan, evrendeki tüm her şeyin ve her olayın onun doğasından “zorunlu” olarak meydana geldiği ve onun doğasına nedensellik bağı ile bağlı olduğu, tüm ruhsal niteliklerden arınmış bir Töz-Ta

Pierre Teilhard de Chardin, teist evrim düşüncesinin çağdaş zamanlardaki en önemli temsilcisidir. 19. ve 20. yüzyıllarda kilise mensupları, kendi misyonlarını gerçekleştirme yolunda pozitif bilimin çeşitli dallarında araştırmalar yapmışlardır. 20. yüzyılda yaşamış bir Cizvit rahibi olarak Uzak Doğu’da paleontoloji alanında çalışmalar yapmış ve antropolojiden hareketle bir kozmoloji ve din felsefesi geliştirmeye çalışmış olan Pierre Teilhard de Chardin, insanın kâinattaki özel konumu, Noosfer (Düşünce küresi

Biyoloji ve modern tıptaki dönüşümler yaşam kavrayışlarımızı nasıl şekillendirdi? Felsefi kavramlar ve bakış açıları biyolojik fikirleri ve deney çalışmalarını nasıl etkiledi? Birbirine çok uzak disiplinler olarak tasavvur edilen felsefe ve tıp/biyoloji arasındaki etkileşimler nasıl gerçekleşti? Genetik devrimin şafağında yayınlanan Yaşam Bilgisi, hücre teorisinin tarihini, organizmaya dair mekanik anlayışlara yakınlaşmamızı ve uzaklaşmamızı, bilim ve nesnelerindeki normalliğin doğasını ve hatta canavar

Dört bin yıllık düşün, sanat ve bilim tarihinin klasik yapıtları üstüne eleştirel inceleme Başlangıcından günümüze insanoğluna yol gösteren düşünsel iklim… Orhan Hançerlioğlu, insanlığın var ettiği kimi kavramları, akımlar ve yapıtlar temelinde incelerken bilim, sanat ve evrensel düşünce tarihinin dönüm noktalarını oluşturan atılımları eleştirel ama nesnel bir gözle değerlendirmektedir. Yoğun bir emek ürünü olan kitap, insanoğlunun dört bin yıllık düşünsel birikiminin yanı sıra dünyayı anlama,

Bu araştırmanın amacı, Mevlana’nın eğitim felsefesi ile günümüz modern eğitim yöntemlerinden biri olan proje tabanlı eğitim anlayışı arasındaki benzerlikleri ve farklıları ortaya koymak olarak belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına Mevlana`nın eserleri baz alınarak ve proje tabanlı yöntemi açıklayan literatür göz önünde tutularak nitel bir yaklaşım ile ulaşılmıştır. Araştırma sonuçları göstermektedir ki proje tabanlı öğrenme yöntemi ile Mevlana eğitim felsefesi ciddi benzerlikler göstermektedir. Bu bağlamda

‘’Makine’’, iki yüzlü bir janus kafasına benzer. Bu başta biri ağlayan ve savaş ifade eden, diğeri gülen ve barış ifade eden iki çehre vardır. Ağlayan veya gülen çehreyi görmek için bu Janus başına o çehrenin bulunduğu cepheden bakma kâfidir. İşte bunun içindir ki bugün bazılarımızın ibadet ve bazılarımızın nefret ettiği ‘’makine’’, şuurlu insanlar elinde onlara iktidar, hürriyet, huzur ve kültür temin edebileceği gibi, şuursuz insalar elinde de bireyleri esareti altına alan bir gaddar fertleri boğan bir

Tekniğin kapsamı ve yaşamsal rolü hesaba katıldığında, felsefe tarihinde onu kavramak için gösterilmiş çabanın çok daha büyük olması beklenebilirdi. Her yerde hem yaşamı kuran, ören, çoğaltan hem de yaralayan, yıkan teknikler, teknolojiler var. Üstelik teknolojileri öyle basitçe kullandığımız, dışsal araçlar gibi değerlendirmek yetersiz olur; onlar tam da var olma, dünyada olma deneyimimizin parçasıdır. İşte bu yüzden tekniği düşünmek dünyada oluşumuzu düşünmektir. Bu derleme, çağdaş felsefe evrenine ait f

Demokrasi en yalın haliyle; "milletin, ülkesini yönetecek siyasî iradeye bizzat kendisinin karar vermesi ve belli aralıklarla bu kararı gözden geçirmesi" şeklinde ifade edilebilir. Türkiye’nin siyasî tarihi incelendiğinde ise, bu tanımın meseleyi temelde özetlediği ancak eksik olduğu görülecektir. Türkiye’nin demokrasi mücadelesi, kazanımlara rağmen uzun yıllar boyunca devam etmiştir. Bu mücadeleyi gerekli kılan sebep ise millet idaresinin farklı vesayet gruplarının etkisiyle tam olarak ülke yönetimine

İnsanlar neden korku filmi izlemekten hoşlanır? Tanrı'nın var olup olmadığı üzerine bahse girilmeli midir? Zevk almak neden acı çekmekten daha güzeldir? Gördüklerimiz gerçekten göründükleri gibi midir? Mini Felsefe sizi, 2500 yılın en büyük fikir insanlarının hayata dair büyük sorular hakkında ne söyledikleri ve bugün bizim için neden hâlâ önemli olduklarıyla ilgili büyüleyici bir yolculuğa davet ediyor...

Acı ve yoksunlukla dolu bir dünyada umutsuzluğa kapılmak oldukça kolaydır, daha fazlasını yapmadığımız için kendimizi yargılamak da öyle. Sahip olduğumuz her şeyi feda etsek ve kendimizi iyi işler yapmaya adasak bile, bu dünyanın tüm sorunlarını çözemeyiz. Öyleyse, yapmamız gereken nedir? Daha azı ahlaki bir başarısızlık mıdır? Bu kadar özgeci adımlar atmadan da temelde makul bir yaşam sürdürebilir miyiz? Todd May’in bu sorulara bazı cevapları var. May, aldığımız her kararda ahlak timsali örnek vata