Ertan Örgen, Yüzyılın Eşiğinde Öykümüz’de, Türk öyküsünün 2000’li yıllardaki serencamını inceliyor. İroni, parodi korku, fantastik, taşra, kadın öykücüler ve şiddet, tasavvuf ile gerçek ilişkisi, parçalanmış görsellik, biçim ve sadelik eksenlerinde ilerleyen çalışmasında, yeni yüzlerin ve yazmaya 2000 öncesinde başlamış yazarların yeni yazma biçimlerinin neler olduğunu, öykümüzün dümeninin ne yana döndüğünü ve edebi-kültürel mirasın günümüz öyküsüyle etkileşimini sorguluyor.

Roman, şiir ve öykü türleri üzerine kaleme aldığı özgün inceleme ve eleştirileriyle öne çıkan akademisyen yazar Örgen, yeni yüzyılın ilk çeyreğinde gerçekleşen toplumsal değişimin edebiyat üzerindeki dönüştürücü etkisini tartışıyor. Böylece günümüz öyküsünü varoluşun yerini imajın aldığı oyunbozan bir kurgu olarak yeniden tanımlıyor.