İnsan yaşamı, neşe, hüzün, acı ve karmaşa ile geçiyor.
Bu duyguları yaşama yoğunluğunu, içinden çıktığın ortam ve yaşadığın coğrafya belirliyor.
Yaşadığımız coğrafya acıların ve hüzünlerin çok olduğu bir yer.
Elimden geldiğince içimdeki bu duyguları satırlara dökmeye çalıştım.
Bu coğrafyada yaşayan herkesin az da olsa kendini bu satırlarda bulacağına inanıyorum.

Hayatın muhasebesini yapsam,
Bedenimdeki izlere bakarım.
Kim yüreğimde yara olmuş veya ben kimin yarası olmuşum;
Kim bende iz bırakmış, ben kimde iz olmuşum.
Aslında kimseye yara olmak istememişimdir;
ama iz olmayı istemişimdir.
Benliklerde ne kadar iz’in varsa, o kadar varsındır.

Bir insan ne zaman ölür? Bilir misiniz?
Bedeni yok olduğunda mı? Yoksa benliği yok olduğunda mı?
Bence unutulduğunda.!
Yaşadığım her anda, nefes aldığım her demde aklımdadır babam.
Bu kitabın çıkma sebebi, babamın aşk deyişidir (Evina Goçer).
Sonsuza kadar onu özleyeceğim…