Yenileme (tecdit), Türk Borçlar Kanunu'nun 133. ve 134. maddelerinde, borçların ve borç ilişkilerinin sona erme halleri arasında düzenlenmektedir. Borçlar hukukunun temel kavramları arasında yer alan yenileme, hukuk öğretisinde hep tartışmalı bir konu olagelmiştir. Bu tartışmalardan bazılarına örnek olarak, yenilemenin borçlar hukukunda ihtiyaç duyulan bir kurum olup olmadığı sorunu ve yenilemenin teminatlar üzerinde doğuracağı etki örnek olarak verilebilir. Ayrıca yenilemenin benzer hukuki kurumlarla olan ilişkisi ve bunlardan ayırt edilmesinde de hukuki problemlerle karşılaşılır. Elinizde tuttuğunuz, doktora tezi olarak hazırlanan bu kitapta, anılan sorunlar, yenilemenin tarihi gelişimi, öğretide ileri sürülen görüşler ve mahkeme içtihatlarından yararlanmak suretiyle incelenmiştir. Kitabın ilk bölümünde yenilemenin tarihi gelişimi, tezin ağırlık noktasını oluşturan ikinci ve üçüncü bölümlerde ise sırasıyla yenilemenin hukuki niteliği, şartları ve sonuçları ile benzer kurumlarla olan ilişkisi incelenmiştir.