II. Viyana yenilgisi sonrası Lehistan, Venedik ve Avusturya ile ayrı ayrı cephelerde savaşan Osmanlı Devleti, özellikle Avusturya´ya karşı aldığı ağır kayıplar dolayısıyla Zülfikâr Efendi´yi, 1688´de Osmanlı Devleti´nin yeni Padişâhı II. Süleymân´ın cülusunu bildirmesi, hakikatte ise sulh araması amacıyla Viyana´ya İmparator I. Leopold´un nezdine göndermiştir.

Viyana´ya giden Zülfikâr Efendi maiyeti ile beraber 1688-1692 seneleri arası dört yıl burada göz hapsinde tutulmuştur. Zülfikâr Efendi´nin sefâretinin özelliği, Osmanlı Devleti ile Avusturya´nın savaş halinde bulundukları bir dönemde gerçekleşmesinden ve Avusturya´nın II. Viyana ile kazandığı zafer psikolojisinin tesirinde olmasından kaynaklanmaktadır. Nitekim bu iki unsur Zülfikâr Efendi´nin sefâretini kendisinden önceki ve sonraki elçilerden farklı kıldığı gibi Sefâretnâmesinde de bu bariz bir şekilde fark edilir. Zira Zülfikâr Efendi, itibar görmedikleri Viyana´da dört yıl cebren alıkonulmuş ve döndükten sonra Sefâretnâmesini Edirne´de Veziriâzam´a sunmuştur.

(Tanıtım bülteninden)