Bahçenin kapısından tam çıkacakken son kez dönüp onun kaldığı odanın geniş penceresine baktı.Batmakta olan güneşin kızıllığı camlara yansımıştı. Kızıllığın içerisinde bir karaltı fark etti. Bukaraltı ayakta durmuş bir insana ait. Sağ eline almış olduğu bir şeyi başına dayamış ve bahçeye,Dilan’ın olduğu yere bakıyordu. Dilan aceleyle çantasının ağzını açtı ve kontrol etti. Silah içindeyoktu. Çantasını kapattığı gibi patlama sesi duydu. Başını kaldırıp pencereye baktığında kızıllığıniçindeki o karaltı artık yoktu. Yalnızca kızıllık vardı; güneşin kızıllığı. Patlama sesiniduyan görevliler yirmi bir numaralı odaya hücum ettiler. Yerde kanlar içerisinde yatmakta olancesedin yanında, üzerine birkaç damla kanın sıçramış olduğu şu küçük not kağıdını gördüler “Ondankaçış yoktur, zihin eninde sonunda sahibini yutar.”