Lütfen bana kendini unutturma!
Zeki, hayatı bütün renkleriyle, en derin duygularıyla yaşayan, yaratıcı, sevgi dolu, âşık bir kadın, başarılı
bir yazar: Maya; yirmi senedir ikinci baharını paylaştığı, ona hayran, âşık, duygusal, notalarla, repliklerle
haşır neşir bir erkek, gözde bir sanatçı: Atlas; çocuklarıyla beraber sevginin pekiştirildiği mutlu bir aile
ve aniden hayatlarına inen, dünyalarını çökerten bir illet... hastayı ölmeden defalarca öldüren, kimliğini
yok eden, eşi yaşıyorken dul bırakan, tedavisiz, umutsuz hastalık: Alzheimer.
Maya kocasının yanağını okşadı,
Lütfen bu dediklerimi unutma. Benden, benimle olan kendinden kaçmak isteyeceğin günler olursa,
tereddüt etmeden uzaklaş... Ama çok uzun değil. Geri dön tekrar. Ben hatırlamasam bile dön.
Aşkım, sen her şeyimsin benim. Kalacağım, gideceğim, döneceğim... her yer senin olduğun yer. Sen,
yuvamsın benim.