Emre, Esra, Gül, Barış ve Çağla iyi anlaşan, içtikleri su ayrı gitmeyen arkadaşlardır. Bir gün, sınıf arkadaşları ile birlikte Kartalkaya’ya tatile giderler. Ancak karda kayarlarken, sis ve tipi nedeniyle yollarını yitirirler. Neyse ki Esra’nın böyle durumlarda ne yapılacağına ilişkin bilgisi vardır. Onun anlattıkları yol gösterici olurken, Emre de morallerini yüksek tutmak için elinden geleni yapar. Yollarını bulmaya çalışırlarken, önceleri ağaç kovuklarında, sonra da bir mağarada gecelemeye başlarlar. Açlıklarını ise ağaç kabuğu yiyerek bastırırlar. Tüm bunları yaşarken, kara bulutlar üzerlerinden eksik olmaz, ama umutları da yanı başlarındadır. Ve sonunda umut zoru yener; günlerce süren bu çetin hayat mücadelesi, mutlu bir şekilde noktalanır.