"Oğlum öldürüldü. Vurulduğunda on yedi yaşındaydı. Kaza dendi... Morgda cansız bedenini görene dek ben de öyle sandım. Yüzündeki darbe izleri, ağzından sızan kan, kökünden kopmuş dişiyle Umut kaza olmadığını söylüyordu.

Yargı süreci olay yerinde yapılan özensiz delil toplama çalışmaları, kaybedilen deliller, sorulmayan sorularla başladı, oturum yapılmadan, tanıklar dinlenmeden hüküm veren yargıçlarca da bitirildi...

Adalet aradım. Hukuk sistemi içindeki her yere başvurdum. Her yolu denedim. Adalet yerini bulmadı.

Oğlumun acısıyla yaşamayı öğrendim... Bu kitapta onun ölümünden sonraki süreci detayları ve belgeleriyle sunarak, yaşadıklarımı paylaştım. Genç hukukçulara, hukukla ilgili olanlara bir adam öldürme dosyasının nasıl hazırlandığını, duruşmaları, değişik hukukçuların, adli tıp uzmanlarının, devlet görevlilerinin farklı düşüncelerini aktarmaya çalıştım."
- Nazire Dedeman

Nazire Dedeman kendi kişisel davasında hayal kırıklığı yaşasa da, hukuka olan inancını, umudunu hiçbir zaman yitirmedi. O, bir hukuk devleti olmamızı, mahkemelerde ifadesini bulan bu kavramın uygulamada iyileştirilmesini, günün birinde, bir vesile ile hak aramak için yargıya başvuran insanların, orada haklarının adil biçimde verileceğini bildikleri günler gelsin, hukukun üstünlüğü geçerli kılınsın istedi.