Endüstri ilişkileri sistemine ilişkin önemli kavramlardan biri olan insan kaynakları yönetimi yaklaşımı çok sayıda yazar tarafından ele alınmış ve tartışılmıştır. Konu ile ilgili hemen her yazıda insan kaynakları yönetimi konusunda düalist nitelikli bir ele alış, tanımlama eğiliminin varlığı gözlenibilir. Bu durumun en önemli nedeni geleneksel terminoloji ve geleneksel açıklama biçimlerinin kullanılması eğiliminini devam etmesidir. Buna karşılık, kuramsal (bu ele alış insan unsurunun örgüt için öneminin fark edildiği bir döneme yapılan referanstır) olarak İnsan Kaynaklarının Yönetiminin tarihsel arka planını (İKY)1950´li yıllara kadar götürmek mümkündür. P.Drucker ve D. McGregor gibi yazarlar (o dönemde) modern iş entegreasyonu yönemli, vizyon sahibi ve hedefe odaklı liderlere ihtiyaç olduğunu vurgulamaktaydı. ( Armstrong, 1987).