Türk dış politikasını kuramsal bir çerçeve içinde analiz etmek amacını taşıyan bu kitap, Eleştirel Kuram'ın sunduğu genel çerçeveden yararlanmaktadır. Bu bağlamda, gerek dış politika çalışmalarında, gerekse siyasal söylemde çok sık kullanılan "ulusal çıkar" kavramına eleştirel açıdan yaklaşılmakta, bunun siyasal iktidar, askeri bürokrasi ve iş dünyası tarafından nasıl algılandığı ortaya konulmaya çalışılmaktadır. Bunu yaparken, özelde devlet aygıtı ile toplumsal sınıflar arasında dış politikanın belirlenmesi sürecinde ortaya çıkan çıkar farklılıkları, Nicos Poulantzas'ın geliştirdiği "devletin göreli özerkliği" kavramı etrafında ele alınmakta, bu çerçeve dış politikaya uygulanmaktadır.

Özal dönemi üzerinde yoğunlaşan kitap, söz konusu kuramsal çerçeveyi iki genel örnek olay etrafında geliştirmektedir. Dış ekonomik ilişkiler başlığı altında Ortadoğu ile ilişkiler, Türkiye-AT ilişkileri ve Karadeniz Ekonomik İşbirliği Projesi; Kıbrıs sorunu bağlamında ise "ulusal güvenlik" merkezli çıkar algılaması ve sorunun bir an önce çözümünden yana olan siyasal iktidar ile burjuvazinin çıkar farklılaşmasının dış politikaya yansıması üzerinde durulmaktadır. Özellikle 1990'lardan itibaren belirginleşen kırılma noktalarının temellerini vermeye çalışmaktadır.