“Türkülerin İsyanı: Türkülerimiz su gibidir. Deniz olur dalgalanır, nehir olur şahlanır. Bazen karlı dağ olur geçit vermez. Solmayan kır çiçekleri, yaban gülü gibi arı, duru ve yalınkattır. Zalim felek, gurbet, ayrılık, gönül onunla bütünleşir.

Türküler düşündürür, güldürür, ağlatır, sevindirir. O, gönlün aziz dostu, duygu ve düşüncenin aynasıdır.

Biz de onun için düştük türkülerin ardına. Az gittik uz gittik, günler ayları, aylar yılları kovaladı. Sevdamız her gün biraz daha arttı. Ekmeğimiz, ekmek kapımız oldu türküler. Gönlümüz türküyle doldu. Çaldık söyledik. Güzellikleri onlarla yaşadık. Elbette onlara olan borcumuzun bedelini ödemek gerekirdi. Türkülerin İsyanı onlara olan minnet borcumun bedeli olarak kaleme alındı.