Türkiye’de 1980’e kadar zorunlu belediye hizmetlerini görmek, imar işlerini düzenlemek ve denetlemek gibi dar bir karar alma alanı çerçevesinde çalışan, dolayısıyla da kentsel yaşamın çok küçük bir kısmını kapsadığı için kentsel orta sınıflar ve kentsel seçkinler tarafından fazla önemsenmeyen belediyeler, 1980 sonrasında, büyükşehirlere ayrılan kaynakların arttırılmasına ve büyükşehirlerle ilgili yönetim biçimlerinin geliştirilmesine olanak veren yasal değişikliklerin yapılmasına bağlı olarak belli bir değişim sürecine girdi.