“Keşke demeyi sevmem aslında, ama keşke bu son olaylar yaşanmamış olsaydı diyorum şimdi. Keşke her türlü umudun bittiği yerde yeni bir umudun filizlenmesini sağlasaymışım. Hayatın anlamını öğrenmek için çok uzaklara gitmenin hiçbir anlamı yokmuş meğer. Yanımızdan geçip giden olaylar bu anlamı derinleştirip dönüşümüzü zorlaştırabiliyormuş. Bunu en iyi anlayanlardan birisinin ben olduğunu söyleyebilirim. Çünkü hayat bir ölümlünün arkasından da vicdanın elverdiği ölçüde yaşanabiliyormuş. Vicdan, uzaktan tek bir kelime gibi görünse de pek öyle değilmiş. Yaradılışımızda varmış aslında ve zaten ben de vicdanı kendimizi yargılamayı sağlayan Tanrısal güç olarak görüyorum. Çünkü eninde sonunda dertlerimizi sorgulayıp bir sonuca ulaşmaya çalışıyoruz hepimiz. Bazen hayatımıza yön veren, bedenimize kuşatan ve bu kuşatılmadan kurtulamadığımız yanlışlar oluyor. Mantığımızı zorlayan, mantıksızlığın kıyısında kendimize yol bulmaya çalıştığımız doğruların karşı anlamındaki yanlışlar. Ben buna kötümser davranışlarımızın etkisinde kaldığımız gerçek dünya diyorum."