Büyü Bitti benim için sanırım bir dönemin bitişiydi.
Bu hem şiirimi, hem de yaşamımı içeriyordu.
Yaşlanmaya başlamak ve bunu kabullenmek gibi.
Hep gençliğin büyüsünden söz edilir ya, ama içinden geçerken fark edilmeyen bir büyüdür bu, ancak sona erdiğinde fark edilir. Büyü Bitti budur, bir daha yaşanması mümkün olmayacak şeylerin büyüsü.
Yine de kırgınlık duymamak gerek, çünkü o zaman da başka yaşların büyüsünü tadamadan geçip gideriz. Yaşamın her anı büyülüdür, onun için defterleri zamanı geldiğinde kapatmayı bilmeliyiz.

Büyü Bitti, benim için, Cem Gibiyi yazan şiir sürecimi sona erdirmiştir. Bir defterin kapanışı gibi. Umarım
okur daha önceki defterlerde takılı kalmaz.
Okur şairinin farklı sulara açılmasına izin vermelidir, yaşlanmasına da...

büyü bitti, sen onu görmedin
zaten derin bir düş
düştü
düşecek

Tadımlık



HER GÜN BU SAATLERDE

Dag yikilmistir ve kar
nice çocugun gögsünde kara
bir leke gibi birikmektedir.

Yalniz ve yanlis sorularidir ömrümüzün
kayip rüzgârlarin savurdugu bir çocuk
her gün bu saatlerde
her yürege bir siir
elisi önlüklerde kapkara
islenmistir.

Mahçup insanlariz
ki yanitlari hiç ilgilendirmez bizi yasalarin
yanlis sorulmus sorulardir
her gün bu saatlerde
bir sairin yüregini yakar
elleri koparilmis rüzgârlarin
dokunamadigi yapraklar.

Kim toplar onlari? her gün bu saatlerde
karanlik bir irmak gibidir sevgi
kar asirlardir yagmamiscasina yagar
ve örter bütün izleri.

Çiplak bakisli günler!
siyah sedef donanmasiyla
pusulasi tersine dönmüs kambur gemiciler!
ben çok uzak kiyilardan topladim bu çok kizil kumlari.

Dünya bütün camlarini kapatmis görüyorum
bir kusun simdi disarda kalmis ötüsü.