Devinimin sıfıra yaklaştığı bir çemberin ortasında duruyor Thomas. Bir varoluş sorgusu yahut bir ihtiyarın gevezelikleri... Geç kalınmış olsa da -kime göre?- bir anlam arama çabası belki.
Bir satranç tahtasında devrilmeyi bekleyen son piyon bu ihtiyar. Önünde dikildiği bir şah da yok oysa. Ama tutunacak bir şeyler buluyor inatla.
Sonra ani bir dürtüyle el falıma bakıp bakamayacağını sordu. Avucumu uzattım, sağ mıydı sol mu hatırlamıyorum, ama o öteki avucuma bakmak istedi. Bir süre inceledi, gülümsedi ve ‘‘Tam düşündüğüm gibi, uzun zaman önce ölmüş olmalıydınız.’’ dedi.
Faili belirsiz bir suçun şüphelisiyken, her geçen an dört duvarı kendine hücre edinen, içinde mayalanan suçlu psikolojisinin tuhaflaştırdığı biri Carl Lange. Tüm oklar onu gösterirken -sahi, bunu o mu yaptı?- kendisi de yayı geriyor, nefesini tutuyor. Norveç’te 1983’te Eleştirmenler Ödülü’nü kazanan, 2006’da ise Dagbladet tarafından son 25 yılın en iyi kitabı seçilen, Kjell Askildsen’den Thomas F’nin Kamuya Açık Son Notları, Eren İnan Canpolat’ın Norveççe aslından tercümesiyle…