bir şiir
çirkin olmasına
ihtimal dahi vermediğim bir şiir
nadas sonrası gibi verimli
ismini en alta
çok küçük yazmıştın
okunmuyordu neredeyse inceliği
ama bir novaydı sanki parlayan
iki hece
iki ton çeker
altından kalkılmaz
artık bu ağırlığın
muson yağmurları yıkadı
senin çocukluğunu
aktı gitti pası, kömürü meraklanma
diktiğin yaralar herkesten temiz
seni küstürenlerle yolum kesişmez belki
ama her hallerinden tanırım onları
bu iblislere inat
senin de yerine
çolak da kalsam
dövüşeceğim
sana söz
şarkikaraağaç’a
tomarza’ya
ve sana