İslâm’ın tarihsel sürecinde iki ana ekol olan sünnilik ve şiiliğin Kur’an’ı anlama ve yorumlama yöntemleri ortak kavram dünyasına sahip olma açısından benzerlikler; özellikle terminolojiyi tanımlama ve usûl konularının içeriğine yönelik yaklaşımlarda da farklılıklar göstermektedir. Aslında bu tabloyu İslâm ekollerinin hemen tamamında görmek mümkündür. Çünkü İslâm bilginleri düşünce sistemlerine uygun olarak bir metodoloji ve yorumsama geliştirebilmişlerdir. Bilim tarihimizin zenginliği ve farklılığı olarak değerlendirebileceğimiz bu yapının bir yönü de tefsir usûlünün konularına yaklaşımlarda ortaya çıkmaktadır.