Her zaman aşmamız gereken engeller var öyle değil mi?
Bu hayat sorun çözme sanatı.
Ne zaman sorun çözme olayı biter, işte o zaman hayatımızın da bittiğini söyleyebiliriz.
Ben bu sorunlara Takoz diyorum.
Takozları aşmamız gerek. Eğer aşamazsak kaybetmeye başlarız.
Kaybedenlerin birçok adı var.
Tutunamayanlar, loser, doomer ve daha fazlası… Bu kaybediş uzun sürerse alışkanlık haline dönüşür ve karşımıza kronik kaybedenler çıkar.
Ve Kanat kronik kaybedenlerden.
İşte tam bu noktada Takoz karşısına çıkıyor. Ona Takoz gerekmekte. Takozu aşmalı, hayatının aşkı olan Su adlı kızın kalbini çalmalı. Çünkü onu alt edemezse aynı döngü her gün tekrar edecek.
Bu nedenle Takoz onu aynı gün içine sıkıştırır. Kapana kısılmışlık duygusu yaşayan Kanat bu kafesten çıkmak için çaba gösterir hale gelir. Takozu aşmalıdır. Onu alt edemezse aynı döngü her gün sürecektir.
Peki, bu kitaptaki ana ibretlik nedir sevgili okuyucu?
Karşımıza çıkan engeller aslında bizim çıkış kapılarımızdır. Sorun olarak gördüğümüz olaylar anahtarlarımızdır. Bu sorunları doğru çözenler yepyeni fırsatlarla yükselmeye başlar. Sorunu çözemeyen veya kaçanlar ise aynı hayatı yozlaşarak sürdürür.
Takozlar bizim değerlilerimizdir.