Bir dev yürüyor zarif adımlarıyla
Dağ taş ufalanıyor
Bir dev bakıyor gözlerimin içine
Kitaplardan inşa ettiği küçük kulübesinden
Saçları kar beyazı
Saçları yürek ayazı
Bir dev susuyor karşımda
Şair demeye korktuğum
Ki sana Yusuf`un gömleğini giydirdi gökler
Sana elleri pamuktan melekler indi
Ne verdiyse sana o güzel geldi
Tılsımlı gök yedi kat binlerce mısra
Doksan dokuz ezber ve yakıcı göz yaşı
Ah o çığlıkları dağa çalsam dağ yarılır
Ah yine kapına varsam
Aralasam perdeni usulca
Karşında otursam yine
Boş bir iskemleye
Sen sussan yine
Ben sussam
Pencere duvar sussa
O sükutun hazzında kalbimi yeniden bulsam