Son Vapur da Gitti Anne
Son vapur da gitti anne
Geride boşlukta sallanan bir el
Ve yükü ağır bir yürekle kalakaldım...
Şimdi günler ağır
Geceler uzun bir yol
Ve hayatın olmazsa olmazı maskem
Ve öncesi sonrası belirsiz roller
Mecburi tebessümler
Dilimde eski plaklardan kalma
Göğsüme taş gibi oturan şarkılarla
Damağımda tuzu kalmışken
Erik bahçelerinin
Yeniden koluna dolanıp yarınların
Yol almalıyım
Daha kaç düşten sonra yığılır
Düşer kalırım umudun koynuna bilinmez
Bir bilmece gibi hayat
Sorunlar belli...