Türkiye'nin krizsiz kaldığı pek görülmedi. Ekonomik kriz, siyasi kriz, ideolojik kriz derken toplum özel dönemlere alışıyor, her an her şey olabileceği hissine kapılırken, her şeye alışmanın rahatlığını da yaşıyor. Aydemir Güler, krizi bol ülkemizin 1990'lı yıllardaki serüvenini ele aldığı kitabında devlet içi gerilimlerden düzen siyasetindeki yeniden yapılanma gereksinimine, Kürt sorunundan uluslararası gelişmelere varıncaya kadar birçok başlığa değiniyor.
Kriz dinamiklerinin birbirleriyle bağlantı noktalarına odaklanarak sağlam bir model oluşturan Güler'in bugün yaşananların öncülü sayılabilecek gelişmelerin çarpıcı bir fotoğrafını sunduğunu söylemek mümkün. 1990'lara dikkatle bakan bir gözün bugün AKP iktidarına, Ergenekon operasyonuna, kimilerinin fetret devri dediği, kimilerinin ise düpedüz Türkiye Cumhuriyeti'nin tasfiyesi olarak adlandırdığı sürece fazla şaşırmayacağı açık. Zaten kitabın gözden geçirilmiş ikinci baskısına bu nedenle karar verdiğini söylüyor Aydemir Güler.
Son Kriz, çürüyen bir toplumsal sistemin neden kriz ürettiğine açıklık getirdiği kadar, krizlerin insanlık için yarattığı olanaklara da işaret ediyor: Kriz aynı zamanda yeni olanın da habercisidir!