Tarihi bir geçmişe sahip olan Silifke milattan önceki dönemlerden günümüze kadar varlığını koruyabilmiş önemli şehirlerden birisidir. Makedonyalı Büyük İskender’in komutanlarından ve Suriye krallığının kurucusu olan Selefkos Nikator’un egemenliğinde (MÖ.312-281) şekillenen Silifke, zamanla birçok uygarlığa, devlete ve beyliğe ev sahipliği yapmıştır. Mısır, Hitit, Babil, Asur, Roma, Arap, Bizans, Selçuklu ve Karamanoğulları gibi imparatorluk, krallık, devlet ve beylik tarafından şehirde egemenlik kurulmuştur. En sonunda Fatih Sultan Mehmet’in vezirlerinden Gedik Ahmet Paşa’nın, Karaman beylerinden Mehmet Bey’in elinden Silifke’yi alıp Osmanlı topraklarına dâhil etmesi üzerine 15.yüzyıldan sonra şehir Osmanlı toprağı olmuştur. Osmanlı Devletidöneminde uzun yıllar İçel sancağının merkezi olan Silifke, I.Dünya Savaşı’ndan sonra Adana vilayetinden ayrılmış,1918 de İçel adıyla yeni ve tek başına bağımsız bir sancak haline gelmiştir. Mondros Ateşkes Anlaşması’nın imzalanmasıyla Anadolu’nun dört bir yanı düşman işgaline uğrarken Silifke düşman işgaline uğramamış, Fransızlar Erdemliye kadar gelebilmiştir. Böyle bir sonucun yaşanmasında Silifke yöresi halkının düşman daha yöreye girmeden örgütlenmesi ve onun üzerine yürümesi etkili olmuştur.