Bu kitapta derlenmiş olan 26 makale, emek tarihine ilişkin öncü çalışmalardır.
Eric Hobsbawm, 1950-1980 arasında yazdığı emek ve toplumsal protestolar tarihine ilişkin bu makalelerle yeni araştırma alanları açmış ve bunların, geniş kapsamlı zekice çağrışımları da içeren, standartlarını belirlemiştir. Bu kitaptaki makaleler, Britanya işçi sınıfının oluşumunu; emekçi âdetlerini ve geleneklerini; 19. yüzyıldaki ayakkabıcıların siyasi radikalizmini; devrimci hareketlerdeki kadın ve erkek imgelerini; makine kırıcılarını; devrim ve seksi; köylüler ve politikayı; şiddetin kurallarını ve Tom Painein sağduyusunu kapsıyor.
Hobsbawm, daha yakın zamana ait yazılarında 1 Mayıs bayramlarını; Vietnam Savaşını; sosyalizm ile avangard sanatı ilişkisini; Mario Puzo, mafya ve Sicilyalı haydut Salvatore Giulianoyu ve Kristof Kolombun kültürel sonuçlarını inceliyor. Cazın yükselişi ve düşüşüyle ilgili düşüncelerini açıklarken, cazın efsanevi liderlerini de Count Basie, Sidney Bechet ve Duke Ellington övgüyle anıyor.
Bu makaleler boyunca hepsi sıra dışı olan sıradan kadın ve erkeklerin yaşamları tutkulu bir ilgiyle ele alınıyor.