Daha önce 0 Rh ve Çoğu İsimsiz adlı kitaplarım ile şiirlerimi sizlerle paylaşmıştım. İlk kitabımda şiirlerimi 0' dan (-) 154' e kadar hüzün sırasına göre sıralamıştım. Hüzün de mutluluk gibi sonsuzluğun bir parçasıydı. Zıtların birbirini var ettiği dünyada negatif olmadan pozitifin de bir değeri olamazdı. Bu nedenle ikinci kitabımda şiirlerimi 0' dan (+) 101' e kadar sıralayarak varoluşu, hayatı, aşkı ve ölümü yüreğimden süzerek mısralara dökmeye çalışmıştım. Hepimiz biliyoruz ki şiir okura ulaştığında artık şaire değil kalbine dokunduğu kişiye aittir. Her şiir okurun kalbinde bıraktığı iz kadardır, ismi de o izde saklıdır. Şiire verilen ismin, şiiri mahkum ettiği kanaatinde olduğumdan ilk kitabımda hiçbir şiirime isim koymadım. İkinci kitabımda ise bazı şiirlere kalbimde bıraktıkları izleri isim olarak koymaya çalıştım. Fakat bu durum şiirlerin karışmasına hatta hangi mısranın hangi şiire ait olduğu hususunda tereddüte neden oldu. Bu nedenle şiire isim koymanın ruhen şiiri kıskaca almak anlamına geldiğine inansam da bahsettiğim işlevsel gereklilik nedeniyle bu kitabımda tüm şiirlerimi isimlendirmeye çalıştım. Yine de şiirlerime gönlünüzden geçen isimleri vermeniz bizi mutlu edecektir. Tüm şiir seven okuyucuların beğenisine sunarız...