Celali isyanlarından, ittihat terakkiye, ittihat terakkiden günümüze Osmanlı-Türk ve yabancı 500 isim ve birimi, belge ve fotoğraflarla açıklayan ilk kitap.

Bir bölümü Güruh, Eşkıya, Haydut, Zorba, Şerir olarak tanımlanır.

Komitacı, Çeteci, Dağlı, İsyancı olarak da isimlendirilen ve kısaca Başkaldıranlar olarak telaffuz edebileceğimiz kişilerle her dönemde karşılaşırız.

Başkaldıranlar, bir anlamda baş eğmeyenlerdir.
Gerekçeleri ekonomiktir, sosyaldir. Ya da dinsel veya ulusal olabilir.

Yurtsever kimliğini öne çıkarıp canı pahasına savaşanlar, üniformalı da olabilir, halktan biri de. Ama bunlar da olmayabilir.

Soyguna, talana, yağmaya, hatta serüvene dayalı ayaklanmalarda da kendilerine göre gerekçe öne sürebilir ve kısa zamanda Bireyden Etrafa dönüşerek çoğalırlar. Yönetsel ifade ile onlar, doğal olarak bir avuç çapulcu veya ayaktakımıdır. Otoriteyi ayağa düşüren ve baldırı çıplaklar olarak tanımlanan bu grubun, neye baş koydukları ve neden baş verdikleri, yığınlar tarafından benimsense de otorite tarafından pek anlaşılır bulunmaz. Bireysel veya toplu destek, genel olarak baskı ve tahakküm yolu ile sağlanır; buna, siyaseten inanç da eklenebilir. Sadece Osmanlı Devleti'nde değil, Batı'da da karşılaştığımız, zenginden alıp fakire verme davranış biçimi, vicdaniden çok, tedbire dayalı bir yöntemdir. Çevreyi besleme temayülü Robin Hood'lardan Köroğlu ve dağa çıkanlara ya da efelere kadar uzayıp gitmiştir. Eşkiyalık ile kahramanlık söylemleri gelişerek destansı bir anlatıma bürünür ve geriye ağıtlar, türküler veya şarkılar kalır.