Kur´ani imgelerle dünya, bir ev; tavanı, tavanarası, duvarları, sütunları, mahzeni, lambası, döşemesi, bahçesi, kuyuları, çeşmeleri, havuzlanyla bir büyük ev. Adem´in gözüyle bakmak gerekiyor bu eve, Adem´in korkularıyla, umutlarıyla bakmak gerekiyor. Adem´in omuzlarında yürüdüğü ve rızklarından yararlandığı sabit (ve sağlam) dağlarla (sütunlarla) desteklenmiş yeryüzü, ikameti ve istirahati için yayılıp döşenmiş bir döşek, bir yaygı, bir karargah. Hareli yollara sahip, bir bina gibi yedi katlı olarak yaratılmış, ahenkli ve sağlam bir bütün olan, yıldızların (burçların), ayın ve güneşin barındıkları, afetlerden, şeytanlardan ve kulak hırsızlarından korunmuş direksiz gök kubbe ile (tavanla) örtülmüş bir ev. Yıldızlarla süslenmiş harika bir tavanın altında yayılmış olan döşekte Adem´i bir yorgan gibi sarıp sarmalayan geceler; ay bir lamba, yıldızlar bir aplika... Mele-i a´la´dan uzak tutmak için nasıl atılırsa ateş topları şeytanlara öyle atar Adem, dualarım gecelerde canavarlar gibi beliriveren gölgelere, tanımsız, ürkütücü seslere. Toprak Adem´i sarmalayıp, Adem toprağı ısıttıkça uykunun işgal orduları mevzilenir göz kapaklarına. Her gece son bir bakışla bakar Adem samanyoluna, bir at olsun götürsün için, rüyalarında bir bulup bir kaybedeceği cennetevin kapılarına.