Selim Palavan ve H. Sertaç Dalkıran'ın 1991 senesinde İnkılap Kitabevi tarafından "Yeni Satranç Yayınları" serisinden basılmış olan, "Satrançta Piyon Finalleri" adlı kitabın ilk satırları şöyledir: "Partide oyun sonunun önemi çok büyüktür. Birçok parti, hatta denilebilir ki "normal" her satranç partisi üç kısım içerir; açılış, oyun ortası ve oyun sonu. Oyun sonu, açılış ve oyun ortasında elde edilen avantajın kazanca dönüştürüldüğü safhadır. Burada şuna dikkat edelim ki, bir oyuncu, açılışta veya oyunortasında bazen konuma pek uygun olmayan, hatta yanlış hamleler yapabilir, ve bundan sonra birçok defa "cezasız" kalır. Çünkü partinin ilk iki safhasında durumlar nispeten karışıktır; öyle ki böyle dikkatsizliklerin saptanması ve bunlardan gerekli şekilde yararlanılması büyük pratik zorluklar içerir. Finalde yapılan bir hata ise, çoğu kez partinin normal gidişini kesin olarak değiştirir. Bundan dolayı, satrançta ustalık seviyesine ulaşabilmek için oyun sonu her yerde kabul edilen bir gerçek olmuştur, zaten, bilindiği gibi, Satranç Dünyasının zirvesindeki büyükler, finaller tekniğinin eksiksiz hale getirilmesi için çok büyük çaba sarfederler.