Vasıf Turhan Kayacık şiiri, temelinde diyalektik materyalist felsefenin yattığı, toplumcu gerçekçi şiir anlayışı üzerine yapılandırılmıştır. Şair, her ne kadar “her telden” farklı biçim ve temada yazıyorum dese de şiirlerinin toplamından yükselen ortak ses budur. Sözünü sakınmayan, cesur dizelerden oluşan bir yapıdır bu. Direnen, baş kaldıran, boyun eğmeyen şiirler yazıyor Kayacık. Çünkü “direnmek insanlaştırır” diyor şair. Günümüz dünyasında oldukça azalan bu şiir anlayışının taviz vermeden devamcısı Kayacık. Kutluyorum…

Cevdet Yüceer

Vasıf Turhan bir eğitim emekçisi. Emeğin camından bakıyor hayata ve emeğin şiirini söylüyor. Bir gönül eri o, bir sıra neferi. Gerçekliğin en büyük devrimci olduğunu biliyor ve bize gerçekliğin toprağında filizlenen güzellikleri gösteriyor. Sözü köpürtmeden söylüyor. Şiiri sade, içten ve güzel… O bir iradeci, suyu akarına bırakmıyor. Hüzün, öfke, umut, inat ve aşk üzerine kuruyor şiirini. Pespaye bir hüzün değil ondaki, öfkemizi çoğaltıyor ve inadımızı berkitiyor. Aydın sorumluluğuyla yürüyerek geldi bugünlere ve eminim hep yürüyecek. Bize yolculuk şiirleri söylemeye devam edecek. Adı kalacak Kayacık’ın, şiiri söylenecek…

Mehmet Barış