Uzun bir aradan sonra yayımlanan ikinci romanında Yasemin Yazıcı yakın ve süregelen tarihimizde, insanların hayat karşısında duruşlarını anlatmayı sürdürüyor... Melike, ruhunu ehlileştirememiş bir yitik kuşak bireyidir. Kendi uzaklığına çekildikçe, uyumsuzluğu da iyice uygunsuzlaşır çevresinde. Gün geçtikçe bilinci; yaşamı duyumsayacağı o en uygun uzaklıkta durur. Ne gözleri kamaşacak denli yaşamın içindedir ne de göremeyecek denli uzağında...

evresinde sürmekte olan yaşam bir iletişimsizliktir onun için; çoğu zaman da yalnızca bir gürültü. Sahte bir hayatın, gerçek olmayan renkli ışıklarında oyalanıp, aldatamaz ruhunu...