12 Eylül darbesinden sonra ilk kurulan yayınevlerinden biriydi İletişim. İletişim bugün yayınladığı nitelikli kitaplarla tanınıyor da, o zamanlar dergi de yayınlarlardı. Hatta ansiklopedi. Bugün o delilikleri biraz azaldı (biraz diyorum çünkü mesela Ömer Laçinerin derlediği Modern Türkiyede Siyasi Düşünce dizisinin yeni çıkan sekizinci cildi 1350 sayfa; anlayın!). Bu dergiler nefes alma yerleriydi bizler için. Yeni Gündem müthişti. Başta on beş günlüktü, sonra haftalık oldu, sonra olmadı. İşte bu dergide bir ara Sadık Özben adında bir yazar zuhur etti. Uuuu, dedi millet: Kimdir, nedir? Niye yazar? İnsanlarla alıp veremediği nedir, Necladan niye korkar? Yazılarına çizim yapan Latif Beyi niye kıskanır? Tutunamayanlarla ne ilişkisi vardır? Bu tür sorular zaten herkesin bir parça meraklı taze olduğu kültür alemini bol bol meşgul etti. Harikaydı yazılar. Hakikaten harikaydılar. Dilimize dolardık her hafta. Neyse anladık sonunda: Birikimin, İletişimin kurulmasında emeği en çok geçenlerden biri, azılı sosyalist (demokratik soydan), ebedi ve ezeli doçent (o zamanlar öyle zannediyorduk), çevirmen (Joyce, Faulkner) Murat Belgeymiş bu yazıları yazan. Yıllar sonra, Tekrar yayınlayalım yahu bunları, dedim, sağolsun kırmadı, oturdu yeni bir önsöz bile yazdı.