Yeniçeriler kapıyı zorlarken Uzun İhsan Efendi hâlâ malûm
konuyu düşünüyor, fakat işin içinden bir türlü çıkamıyordu...
?Rendekâr doğru mu söylüyor? Düşünüyorum, öyleyse varım.
Oldukça makûl. Fakat bundan tam tersi bir sonuç, varolmadığım,
bir düş olduğum sonucu da çıkar: Düşünen bir adamı düşünüyorum.
Düşündüğümü bildiğim için, ben varım. Düşündüğünü bildiğim için,
düşlediğim bu adamın da varolduğunu biliyorum. Böylece
o da benim kadar gerçek oluyor. Bundan sonrası çok daha hüzünlü bir
sonuca varıyor. Düşündüğünü düşündüğüm bu adamın beni düşlediğini
düşlüyorum. Öyleyse gerçek olan biri beni düşlüyor. O gerçek, ben ise
bir düş oluyorum.
Kapı kırıldığında Uzun İhsan Efendi kitabı kapadı. Az sonra başına
geleceklere aldırmadan kafasından şunları geçirdi: ?dünya bir düştür.
evet, dünya... ah! evet, dünya bir masaldır.
Türkçe edebiyatta yeni bir yazar, yeni, harikûlâde bir roman.
Hulki Aktunç'un önsözüyle