Gerek Osmanli Devletinde gerekse Türkiye Cumhuriyetinde kültür, sanat, bilim, siyaset yogun biçimde Batidan etkilenmistir. Bu durum, Avrupada yasanan gelismelere kosut olarak Türkiyede de benzer gelismeleri beraberinde getirmistir. Kitap, tüm dünyada hizla yayilan popülizmin, ama özellikle de 1980lerden itibaren Avrupada yükselise geçen asiri sag veya muhafazakar partilerin yaptiklari popülizmin Türkiyedeki yansimalarini, siyasal iletisim açisindan ele alip ampirik yöntemlerle ortaya çikararak Türkiyedeki siyasal iletisim pratiklerine iliskin arastirmalara katkida bulunuyor. Kitapta, bu amaç dogrultusunda nesnelligi korumak için hükümet baskanlarinin vatandaslarla kurduklari iliskilere bakiliyor. Bu iliskiler içinden de kisaca deginilenlerin yani sira, Türkiyedeki önemli iki döneme damgasini vurmus olan ve aralarinda belli bir devamlilik iliskisi oldugu çogu zaman iddia edilen Turgut Özal ve Recep Tayyip Erdoganin konusmalari özellikle örnek olaylar olarak inceleniyor. Arastirmanin örneklemini, Turgut Özalin 1983-1989 yillarini kapsayan basbakanligi dönemindeki Icraatin Içinden programlari ile basbakan Tayyip Erdoganin 2002-2008 döneminde yaptigi Ulusa Seslenis programlarinin konusma metinleri olusturuyor. Bu arastirma öncelikle siyasal iletisim ama bir yönüyle de siyaset bilimi açisindan Türkiyedeki popülizmi ampirik olarak ortaya koymaya çalisan ilk bilimsel çalisma özelligini tasimasi bakimindan önem tasiyor.