ASYA Aileme geri dönemem. Onlara layık değilim. Bir daha asla onlardan biri olamam. Tanıdıkları, sevdikleri ve hatırladıkları kız kardeşleri, kalmadı. Artık yok. Ta ki ona kadar... Beni yanına alan kişiye... Beni şeytanlarımdan, korkularımdan ve yaralarımdan kurtardı. Şimdi tekrar birleştiriyor. Parça parça. PAVEL İnsanlarla yakınlaşmam, Ve kesinlikle kimseye ihtiyacım yok. Ona kadar... Şimdi tek istediğim o, tek ihtiyacım olan. İçimdeki bencil piç, onu çalmak istiyor, Sadece bana ait olsun diye. Ama artık bana ihtiyacı yok. Gitmesine ve uçmasına izin vermeliyim, uçmasına yardım eden kanatları kıramam. O benim değil ki elimde tutayım. Seveyim, sahip olayım. Parçalanmış ruhuma onsuz hayatta kalmayı öğretebilir miyim?