Modern kültür tarihinin kurucularından Hollandalı Johan Huizinga'nın
1919 tarihli kitabı Ortaçağın Sonbaharı,
14 ve 15 yüzyıl Fransa ve Hollanda'sının gündelik yaşamının,
düşünce ve sanat dünyasının kapsamlı bir portresini çizerken
ortaçağın en zekice analizlerden birini sunuyor.
Ortaçağın son dönemlerini sanatçıların, ilahiyatçıların, şairlerin,
vakanüvislerin, prenslerin ve dönemin devlet adamlarının düşünce ve
duyguları aracılığıyla inceleyen Huizinga, bu çalışmasında okuru
ortaçağ yaşamının ihtişam ve sadeliğine, nezaket ve vahşiliğine,
pastoral yaşam biçimine, acılarına, sanat ve gündelik yaşamına dair
bilimsel olduğu kadar da edebi bir yolculuğa çıkarıyor.
"Yirminci yüzyılın en muhteşem ve en büyüleyici tarihi klasiklerinden
biri."
—Francis Haskell
"Yazıldığı dönem için çığır açıcı bir tarihi yorum."
—Rosamond McKitterick