Kudüs, 1999 yazı. Yaşlı kemancı Josef Asche hayatının şüpheli bir şekilde sona ermesinden önce en iyi öğrencisi
Filistinli Nedim'e on altıncı yüzyıldan kalma bir partisyon emanet eder. Farklı bakış açılarının senfonisine dönüşerek
üç ayrı anlatıyla akacak, Kudüs'ten Budapeşte'ye, Prag'a, Tel Aviv'e uzanacak hikâye böyle başlar. Uvertürde,
beceriksiz müfettiş Sekel Kantor tarafından yürütülen soruşturmanın izinden yürüyerek keman ustasının Nazi
Avrupa'sındaki Yahudi geçmişinin karanlık dehlizlerine gireriz. Romanın kahramanları bundan yıllar sonra bir
Rachmaninoff anması kapsamında düzenlenen, aynı anda Roma ve Paris'te yapılacak konserlerde bir araya gelir: İki
konser, dünyaca ünlü kemanzen Nedim Dayf ile Aryan ırkın sembolü gibi görünen büyük Alman virtüoz Max Hanke
arasında adeta bir düelloya dönüşür. Bu arada konser salonunda patlamaya hazır bir de bomba bulunmaktadır. Bir
başka izlekte ise migrenli orkestra şefinin en sevdiği kitaba tutkuyla bağlılığı üzerinden İyi ile Kötü arasındaki
ilişkiye, bireysel ve tarihsel sorumluluğa, sanatsal yaratının anlamına odaklanırız.
Müziğin evrensel dilinde yazılmış on iki notalık romanın sonunda, üç anlatı, üç melodik çizgi, tırmandıkları
kreşendonun zirvesinde birleşir.