Türkiye imparatorluk tecrübesini, birikimini, potansiyelini ulus devlet pratiğiyle sürdürmediği,
hatalı bir devlet anlayışıyla hareket ettiği için ne beka korkusundan azade kalabiliyor ne sürekli
tekrarlanan etnik, dinî, mezhebî, kültürel tarzı hayat krizlerinin üstesinden gelebiliyor. Çünkü
modernleşme süreci ile beraber Kemalist statükonun devlet anlayışı imparatorluk mekanizmasına,
Türkiye’nin nomosu İslami düzen omurgasına yani bu milletin ve devletin ontolojisine mugayir
işliyor.
Ercan Yıldırım Mümkün Kâmil Devlet kitabında devlet mekanizmasını temel kaynaklarımız,
Müslüman devlet pratikleri, imparatorluk işleyişi etrafında yeniden düzenlememiz gerektiğini
söylüyor. Kâmil devlet, ahalinin kendini yönetmesi için devleti belirlemesine, şekillendirmesine
zaman zaman devleti kurucu ayarlarına döndürmesine dayanması itibarıyla kerim devletten farklı.
Zira kerim devlette her şeyi devlet vatandaşına verirken kâmil devlette ise millet istediklerini