Son dönemde bir yeniden dînî canlanmadan ve dindarlık artışından söz edilmektedir. Dinin yeniden dönüşü, kutsalın dönüşü, Tanrı'nın intikamı, dinin denetim gücünün artması gibi adlandırmalara konu olacak trendi içinde din, kendini adeta yeniden var kılmaktadır.

Meşruiyet etrafında din-devlet ilişkileri tipleştirilmek istendiğinde, denilebilir ki meşruiyetini temelde dinden sağlayan devlet ve meşruiyetini temelde dinden sağlamayan devlet olmak üzere başlıca iki tip devlet söz konusudur.

Dini meşrulaştırım ekseninde din-devlet ilişkilerinin din sosyolojisi perspektifinden incelenip araştırıldığı bu çalışma, araştırmacının "Osmanlı Devleti'nde Tanzimat Dönemi Din-Devlet ilişkisi" başlığını taşıyan doktora tezinin metodolojik ve teorik çerçevesi kapsamında ele alınan konuların elden geçirilmiş ve genişletilmiş biçiminden oluşmaktadır.

Çalışmada, meşruiyet, din ve dini meşrulaştırım, dini meşrulaştırım ekseninde din-devlet ilişkileri ele alınmakta ve sonuçta ise dini meşrulaştırım ekseninde din-devlet ilişkileri üzerine yapılan araştırmadan elde edilen sonuçlar sergilenmeye çalışılmaktadır.S