“İlk şarkımı nerede nasıl okudum bilmem. Yok efendim banyoda duş başlığı elimde, yok annemin saç fırçası bilmem neremde. Kime sorsan anasından doğma şarkıcı. Ben hiç kendi kendime şarkı okuduğumu bilmem. Bu sesi kendime mi saklasaydım?” Ömrünü sahnelerde geçiren eski assolist Mediha, artık emekli olmuş ve hayatını can dostu İsmet’le birlikte gözlerden ırak şekilde yaşamaktadır. Ta ki yeni açılan bir gazinoda şarkı söylemesi istenene kadar. 80 yaşına gelmiş olan Mediha, geçmişe olan özlemi ve paraya ihtiyaç duyması nedeniyle bu teklifi geri çeviremez ve kendini sahnelerin parlak ışıkları ardındaki karanlık işlerin içinde bulur.