Ahmed İhsan Tokgöz´ün (1868-1942) yirmi beş yıllık zaman dilimini (1888-1914) kapsayan anıları genel tarihe, basın, yayın ve edebiyat tarihlerine ışık tutan önemli bir kaynak olarak nitelenegelmiştir. Ancak, 1930-31´de az sayıda basılmış olan bu iki cilt, günümüzde birçok kütüphanede bile bulunmayan nadir kitaplardandır. Tokgöz´ün anıları birkaç bakımdan önemlidir. İlk resimli kitapları bastırarak yayıncılık alanında öncülük eden Ahmed İhsan´ın 17 Mart 1891´de kurduğu Servet-i Fünun dergisi, basın tarihimizin en önemli ve en uzun süre yaşayan süreli yayınlarındandır. Dergi, Ateşkes Dönemi´nde yayınına zorunlu olarak ara vermiş, bunun dışında, kurucusunun ölümünden bir buçuk yıl sonrasına, 26 Mayıs 1944´e kadar yayımlanmış ve teknik yenilikleriyle basımcılığın gelişmesine öncülük etmiştir. Servet-i Fünun´un en önemli özelliklerinden biri de, Servet-i Fünun Edebiyatı da denen Edebiyat-ı Cedide adlı yenilikçi akımın ve kendine Fecr-i Ati adını veren edebiyat topluluğunun yayın organı olarak edebiyat tarihinde seçkin bir yer edinmesidir. Ahmet İhsan, anılarında, bir yandan dergisinde doğup gelişen bu edebiyat etkinlikleri üzerine bilgi veriyor, bir yandan da gazeteci sıfatıyla tanıklık ettiği siyasal olayları anlatıyor: II. Abdülhamid döneminde basın, sansür, İkinci Meşrutiyet´in ilanından sonraki çalkantılar, savaşlar, yolsuzluklar, v.b... Alpay Kabacalı´nın dilini özenle sadeleştirdiği ve çok sayıda açıklama notu eklediği Matbuat Hatıralarım´ın iki cildini birarada sunuyoruz.
(Arka Kapak)