Bu kitapta yer alan yazıların çoğu, (neo-)liberalizm ile (neo-)muhafazakârlığın, seküler referanslı siyasalar ile dinsel referanslı olanların, konu kadın(lar) oldu mu, meşum Kutsal İttifaklardan kaçınmadıkları üzerine odaklanıyor. Ve bunun eril, daha doğru deyişle ataerkil bir zihniyetler dünyası ile ilintili olduğunu sergilemeye çalışıyorlar. Her zaman eril olarak tasarlanan iktidar karşısında, güçsüzlerin, iktidarsızların, madûnların, ezilenlerin yerine ilişkin olan ortak ve eril bir zihniyetin izdüşümleri
Bu kıskaçtan çıkabilmek, başka, yeni, eşitlikçi-özgürlükçü bir dünyanın mümkün olduğunu tahayyül edebilmeyi gerektiriyor, öncelikle. İki ayağı üzerinde dikilerek Ben Kadınım! diye haykırmayı gerektiriyor: Sırtıma yüklediğiniz bütün kutsal ve tiksinti verici atıflardan, gizemselleştirmelerden bağımsız, düşünen, eyleyen, emeğinin, bedeninin, yazgısının sahibi, İnsan-Kadınım!
Bu yazıların her biri, kadınların emekçilerin özgürleşme mücadelesinden ayrı düşünülemeyecek- özgürlük kavgasının soru(n)ları üzerinde yüksek sesli düşünceleri dile getiriyor Kendilerine dayatılan sınırları zorladıklarına hayranlıkla tanık olduğumuz Kürt-Türk, Alevî-Sünni-Ateist, öğrenci-işçi-memur-serbest meslek sahibi-işsiz genç kadınlar kuşağı için esin kaynağı olurlarsa, yazarları, kendilerini mutlu sayacak