Savaştan hoşlanmayan ve boşuna masraf olduğunu düşünen III. Ahmet dönemine
denk gelen Lale Devri, 1718 yılında Avusturya ile imzalanan Pasarofça
Antlaşması'yla başlamıştır. Tarihe zevk, ihtişam, sefa devri olarak geçen bu
dönemin en büyük sebeplerinden biri de, Sadrazam Nevşehirli Damat İbrahim
Paşa'nın sanatsal ve kültürel faaliyetlere olan düşkünlüğüdür.
Bu dönemde ihtişamlı mimari yapılar inşa edilmiş, İstanbul'un her köşesine binlerce
cins lale dikilmiş, eğlence ve sefa âlemleri lüks içinde yapılmaya başlanmış, giyim
kuşamlar daha gösterişli bir hâl almış ve matbaa Osmanlıya gelerek kültürel alanda
da bir devrim yaşanmıştır. Özellikle Nedim'in yazdığı şiirler bu dönemi yansıtmakta
oldukça gerçekçidir.
Padişah ve çevresi lüks içinde yaşarken, halkın zor durumda olması huzursuzluğu
artırmıştır. Gösteriş için yapılan köşk ve sarayların masrafını karşılamak için halktan
alınan vergilerin ağırlaştırılması, 1730 yılında bir ayaklanmayı da beraberinde
getirir: Patrona Halil İsyanı.