Köroğlu elinde sazı dağa taşa; gece yatağında yatanın rüyasına, gündüz harmanında güneşin ışığını tırpan vurana;
pınarların serin suyuna, kır çiçeklerinin kokusuna söyledi:
Köroğluyum kayaları yararım
Halkın kılıcıyla hakkı ararım
Şahtan padişahtan hesap sorarım
Uykudan uyanan katılır bana
Doksan dokuz gün geçmeden doksan dokuz koç yiğit toplandı
Köroğlunun çevresinde.
Dünyanın avanak zamanı; anasından kaçan, babasına küsen;
yavrusuna ekmek getiremeyen, yavuklusunu bezdiren Çamlıbele,
Köroğluna geldi.

Geçmişin düşleri, kültürümüzün zenginliği halk hikâyeleri edebiyatımızın usta kalemleri tarafından çağdaş bir yorum ve dille yeniden anlatılıyor.w