Genç bir Avustralyalının Avrupa’da yapılan son büyük muharebelerdeki
tecrübelerinin sade ve doğru bir hikâyesi olmayı hedef tutan bu kitabı halkın
hükmüne sunarken birkaç açıklama sözünün lüzumunu duyuyorum.
Birinci olarak, bu hatıraları ne için yirmi sene geçirdikten sonra ortaya koymuş
olduğum sorulabilir. Ben bu soruya, işi pek çok bir operatör olduğum için elimde
“irfan ve edebiyat”a, hasredecek pek az vaktim vardı, diye cevap vermeliyim ve
şunu da itiraf ediyorum ki kendimde bir kitap yazmak için gerekli edebî çalışma
kudretini de duyamıyorum. İşin doğrusu, dostum Mr. Sandes benim teklifim
üzerine, “kxoltuk sandalyesi ve ocakbaşı dili”ni edebî ve yayımlanabilir bir şekle
koymayı vaat etmeseydi ve böylece kendi yakın dostlarımın sigaralarını içerek
hatıralarımı dinlerken, ilgi verici saymak lütuf ve nezaketini gösterdikleri olgulardan
bazılarını bütün dünyaya anlatma kudretini bana vermeseydi, bu kitap ihtimal hiç
yazılmayacaktı.
“Doğu meselesi”nin kocaman bir gölge gibi Avrupa’nın üstünde kendini gösterdiği
ve Türk İmparatorluğu’nun varlığının bile tehdit olunduğu böyle bir zamanda
Osmanlı erlerinin askerlik faziletlerini anlatan bu kitabın gerçekten ilgi
uyandırmasını ümit edebilir miyim?