Türkiyede Bilimsel Sosyalizm bir aydın davranışı olarak başladı. Ve çok kez sosyalizmin bütün çabalarını yayın alanında temerküz ettirdi. En çok işitilen izlenim bırakan şey legal yayınlardı.

Ne var ki, bu yayınların tümüne bir göz atılacak olursa, orada sistematik, bir ülkü propagandasından çok, sosyalizme şöyle böyle değen plansız, dağınık makale parçacıkları görülür.

Öyleyse bizde teori, fazla olmak şöyle dursun, eksikten de daha aşağıdadır. Eğer teoriyi bir sistem, bilimsel bir sentez sayıyorsak, teorinin en canlı bölümünde büyük bir yoklukla karşı karşıyayız. Ortada teori denilen şey yokken, teorisyenler çoktur demek neye benzer?..

Bizdeki sosyalist döğüş ağacının ne meyvesi, ne de kökleri var denecek durumdadır. Sırf gövdeyiz, demek kütüğüz!

Halkın tahsili, diplomasi yoktur; ilk okulu hayattır, yüksek öğrenimi siyasettir. Halkın siyaset üniversitesi kendi siyasi partisidir.

Halkın bilinci de, bizim bilincimiz de tek çıkar yolun ağzına gelmiş dayanmıştır: Davranış!