Uygulamada sık rastlanılan sözleşmesel ilişkilerden olan kira ilişkisinin devri, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu m. 323 hükmünde düzenlenmiştir. Anılan hükümde kiracının kiraya verenin yazılı rızasını almadıkça, kira ilişkisini başkasına devredemeyeceği düzenlenmiştir. Hükmün devamında ise işyeri kiraları bakımından bir ayrıma gidilerek işyeri kiralarında kiraya verenin haklı bir sebep bulunmaksızın devre rıza vermekten kaçınamayacağı öngörülmüştür. TBK m. 323 f. 2 hükmüne göre, kira ilişkisi kendisine devredilen kişi, kiracının yerine geçer ve devreden kiracı, kiraya verene karşı borçlarından kurtulur. TBK m. 323 f. 3 hükmünde ise, işyeri kiralarında müteselsil sorumluluk haline yer verilmiştir. Bu çalışmada, TBK m. 323 hükmünün amacı, uygulama alanı, uygulama şartları, kira ilişkisinin devrinin meydana getirdiği hukuki sonuçlar, diğer hukuki kurumlar ile benzerlik ve farklılıkları incelenmiştir