Kendilik temsillerini psikanaliz kuramına sokan ilk kuramcılardan olan Edith Jacobson, eğitimciliği ve süpervizörlüğünün yanı sıra, klinik çalışmalardaki başarısıyla da tanındı. Karl Abraham´ın nesne ilişkileri üzerine yazdıklarının ve Heinz Hartmann ve Ernst Kris´le tartışmalarının kuramı üzerinde büyük etkisi oldu.
Psikopatoloji açısından oldukça gerilemeli vakalarla çalışan Jacobson, Freud´un birincil narsisizm ve mazoşizm kavramlarını tartışarak, yaşamın başında libido ve saldırganlık olarak ayrışmamış tek bir ruhsal enerji olduğunu, yaşanan deneyimlere bağlı olarak bu iki temel dürtünün ayrımlaştığını öne sürmüştür. Jacobson´a göre özellikle gerilemeli vakaların dinamiği, erken duygusal deneyimlere bağlı olarak tutarlı bir kendilik ve nesne dünyasının oluşmamasında aranmalıdır.
Ötekini Dinlemek dizisinde daha önce yer verdiğimiz Otto Kernberg´i de etkilemiş olan Jacobson´un bu klasikleşmiş yapıtı kimlikle ilgili psikanaliz literatürünü tartışmaya açıyor; kimlik oluşumu ve kendilik saygısının nihai şeklini aldığı çocukluk dönemindeki üstben oluşumunu ve ergenlik dönemindeki karmaşık gelişim süreçlerini ayrıntılı olarak inceleyerek çocuk ve ergen psikanalizine önemli bir katkıda bulunuyor.