Ayı Bingonun keman çalmayı öğrenme serüvenini anlatan bu kitap aslında pek çok alt metin içeriyor. Genellikle ayılar kaba sabalıkla özdeşleştirilir, keman da incelik ve zarafetle... Fatih Erdoğan, öyküsünü bu iki öğeyi merkeze koyarak anlatıyor. Kaba saba Ayı Bingo, aklımıza gelen en zarif müzik aletlerinden biri olan kemanı çalmayı öğrenme tutkusuna kapılıyor. Ancak başlarda pek başarılı olamıyor ve ormandaki hayvanların (toplumun) negatif eleştirilerine, heves kırıcı tepkilerine maruz kalıyor; ama yılmıyor. Kemancı Ayı Masalı, hedeflerimizle aramıza pek çok engelin girebileceğini ancak bir şeyi yapmayı gerçekten çok istersek, vazgeçmezsek ve çok çalışırsak başarılı olabileceğimizi anlatıyor. Ama kitabın en çarpıcı yanı engellerin sadece dışarıda değil içimizde de olabileceğini doğadan çok güzel bir örnekle açıklaması: Ayı Bingo tüm eleştirilere rağmen amacından vazgeçmez ancak kış geldiğinde kendi doğasıyla savaşmak zorundadır. Kış uykusu bastırır Bingonun gözlerine ama o yılmaz ve keman çalışmaya devam eder. Bu kez kendine rağmen, kendiyle mücadele ederek keman çalmayı öğrenir. Fatih Erdoğan bu kitaba önceki baskılarda olmayan bir bölüm ekledi. Kitabın başında yetenekli olmasına rağmen keman çalmak istemeyen bir çocuk betimleniyor. Bu da başarılı olmak için yetenekli olmanın yetmeyeceğine işaret ediyor: Yeteneksiz olabiliriz, ancak yeterince istersek ve çok çalışırsak başarabiliriz. Çocuklarında yetenek arayıp bulmaya odaklı yetişkinlerin, akranlarına göre kendini yeteneksiz hissederek yetişkin beklentileriyle bunalan çocukların içini ferahlatacak bu öyküde mutlaka yukarıda anlatılanlardan daha fazlasını bulacaksınız.