Türkiye devrimci ve sosyalist hareketinin tarih yazımı konusunda önemli yetersizlikler
ve eksiklikler vardır. TKP’nin ve Cumhuriyetin kuruluşu ile başlatılan tarih gerçeği
yansıtmamaktadır. Daha önceleri sadece Karayılan Türküsü veya Ağıdı bizim dilimizde
dolanır dururdu. Ayrıca Kuvvây-ı Milliye Destanı üzerinden kendimizi Antep işgal karşıtı
direnişle ilişkilendiriyorduk. Nazım yoldaş Kuvvây-ı Milliye Destanı’nı yazana kadar işgal
karşıtı güney halk direnişi, devrimci ve sosyalist hareketin gündemine girmemişti. Bundan
sonrada Nazım’ın şiiriyle sınırlı kaldı yine. Emperyalist Birinci Dünya Savaşı’nın ardında
emperyalistler Mondoros Antlaşması çerçevesinde Osmanlı topraklarını işgal etmeye
başladılar. Kürd, Türk, Çerkes, Avşar ve diğer birçok milliyetten halklar emperyalist işgale
karşı dağılmış Osmanlı’ya rağmen direniş sergilediler. Ancak biz halklarımızın emperyalizme
karşı bu direnişçi damarını ve geleneğini ciddi olarak alıp işlemedik. Bunun için Osmanlı,
Türkçü ırkçılar ve tarih çarpıtıcıları, sömürgeci kapitalist ve emperyalistler ise bu direniş ve
savaş cephelerini çarpıtarak kendilerine ve varlıklarını devam ettirmenin bir parçası olarak
yazmaya ve kullanmaya başladılar.