Rus edebiyatının Puşkinler, Tolstoylar, Turgenyevlerle “soylu edebiyatı” halini aldığı 19 yüzyıla,
yoksulluğun, acziyetin, suçun, sokağın, “halkın” sesini yüklenerek damgasını vuran büyük yazar
Dostoyevski’nin ölmeden önce yazdığı son romandır Karamazov Kardeşler. Tüm edebî veriminin doruk
noktasıdır.
Karamazov Kardeşler, yazarın inanç ve akıl çelişkisini işleyişi bakımından, roman türünün diğer
örneklerinden çok İlahi Komedya, Faust gibi metinlerle karşılaştırılabilir. Romanın bir diğer önemi, Rus
aile yapısındaki (Dostoyevski’nin daha önce Delikanlı romanında işaret ettiği) bozulmayı iyice gözler
önüne sermesidir.
İçkici, şehvet düşkünü, ahlaksız bir babanın, oğullarından biri tarafından öldürülüşü, romanın hikâyesini
oluşturur. Ancak bu cinayet bile, adalet kavramının tartışıldığı zeminlerden sadece biri olacaktır.
“Tanrı varsa dünyada neden adalet yok?” sorusunun, aynı zamanda derin bir acının yansıması olduğunun
ifadesi gibidir tüm roman. Dünyanın her yerinden, aralarında Freud, Einstein, Kafka, Camus, Sartre’ın da
sayılabileceği geniş bir okur kitlesine, ilerleyen yıllarda da edebiyat ve felsefede yeni akımlara öncülük
edecektir.
Yordam Edebiyat bu büyük eseri, usta çevirmen Leyla Soykut’un Türkçesiyle sunuyor.